Monday, March 30, 2009

tristancafe...

bakit hindi na ako pumupunta sa tristancafe? wala lang, nagsawa ba ako? siguro, ewan...

bakit nga ba? sige na nga, i'll be honest charing! wala lang, kasi hindi na sya interesting, wala ng kwenta mga posts, pati ilang posters wala na ding wenta, hindi ko nilalahat, tapos ano pa ba? andaming naging issues, tapos andaming plastik na tao, tapos andami kong naging kaaway nyahahahaha, or should i say umaway sa akin, whatever, andaming nagpaparinigan, andaming anyayabang lalo na yung mga... never mind, basta, it's not fun anymore, it used to be though,

thankful din naman ako sa tristancafe kasi jan ko nakilala sila malungay, neo, alex, magz, lumen, poon, at ang dalawang admins, tristan and toper, pero sad to say, may mga tao din jan na sana hindi ko na lang nakilala, hahaha taray ko noh wala lang hahaha! e bakit ba, blog ko to weh!

but anyway, tristancafe has been and will always be part of my life, it helped me somehow when i was down, but again, sad to say, it had me down too for so many times, well, ganun yata talaga, there's no way you can have everything that you want, ah ewan,

there was a time na basta na lang may nagsalita ng masama tungkol sa akin kasi sinaway ko yung special friend nya na anyabang, to think na hindi naman nya ako kilala personally, andami nyang sinabing masama, tapos ako naman e shushunga shunga, kung ano ano na pala pinagsasasabi against sa akin hindi ko pa alam, grabe din naman yung taong yun, well, nag-meet din naman kami unexpectedly wahahahaha ang masasabi ko lang, sya pala yun nyahahahahaha, bruha sya sarap sabunutan taas baba! pero bilib din ako sa sarili ko nun kasi ang nice nice ko sa kanya, hay...

andami ding nainggit sa akin nung nalaman nilang semi-admin ako, duh uday! newbie ka lang pano nangyari yun? nyahahahah pano nga ba nangyari yun? i guess qualified lang ako, okay number 1 qualification para maging semi-admin, based on my own observation and experience na rin ha, dapat poorika ka okay, totoo yan, hindi porke 10 years ka na sa site at kilalang kilala ka na or pinangingilagan ka na sa site e qualified ka ng maging semi-admin, dapat isa ka sa mga palaging nagsasabing "ano ba to wala na akong pera e kakasahod lang," "uy pautang bayaran ko next sweldo," yan yung mga ganyang linya, luckily pasok na pasok ako jan wahahahaha! yang ang hindi naiintindihan ng mga inggitera at inggitero nun, akala nila may palakasan whatsoever, hindi nila alam, masyado lang naawa sa akin ang mga admins kaya ako binigyan ng part-time job, ano ba to! bitter pa rin ba ako? nyahahahaha siguro, ewan... like i said, blog ko to, charing!

anyway, andami ng nangyari, im glad anjan pa rin ang tristancafe, siguro babalik din ako jan when the time comes, sana...

so proud of hubby =)

last wednesday, we went to alabama to make some special deliveries, we drove all the way from louisiana to mississippi to alabama and back to louisiana, whew boy! that's what you call a long trip!

on our way back home, there was a car who was hit by the car next to us while on a red light, it was really not a bad wreck, so my husband, since he was so tired, tried to get away on that wreck to head home thinking that nobody had been badly hurt, while on our way, i thought that what if the victim on that wreck was me? how would i feel if the witness who could have been a great help just disappeared? what would happen to me then?

while i was thinking about those thoughts, my husband suddenly made a u-turn to go back to that wreck, when i asked him why, he just verbalized those questions i had in my mind, it was like he was reading my mind, so, we went back on that wreck, wrote a statement, and drove back home =)


so proud of him =)